Znaczenie składników pokarmowych
Azot - Jest najbardziej plonotwórczym pierwiastkiem pokarmowym. Jego dobór objawia się za wzrostu i chlorozą liści, łącznie z ich nerwami. Objawy zaczynają się na liściach starszych i powoli obejmują całą roślinę.
Fosfor - Pełni centralną rolę w metabolizmie komórki. W wyniku niedoboru tego pierwiastka rośliny są drobne, ciemnozielone o słabo wykształconym systemie korzeniowym i cienkich łody Blaszki liściowe, zwłaszcza
po spodniej stronie przybierają barwę fioletową lub czerwoną. Pier objawy występują na liściach najstarszych.
Potas - Pierwiastek w bardzo dużych ilościach pobierany przez rośliny. Ma bardzo duży wpływ na gospodarkę wodną roślin, utrzymując w nich odpowiedni turgor. Rośliny dobrze zaopatrzone w potas oszczędnie gospodarują wodą i są bardziej odporne na wymarzanie oraz choroby grzybowe i bakteryjne. Podstawowymi objawami niedoboru tego pierwiastka jest zasychanie brzegów i wierzchołków starszych liści. Pokrój roślin jest zwiędły.
Z czasem liście zmieniają barwę na ciemnobrunatną, zamierają i opadają.
Wapń - wchodzi w skład ścian komórkowych powodując odpowiednią sztywność roślin. Jest antagonistą potasu
w gospodarowaniu wodą przez roślinę. Uczestniczy w podziałach merystematycznych korzeni i pędów.
Objawy niedoboru wapnia występują najpierw na najmłodszych liściach. Przyjmują one jasnozielone zabarwienie,
a ich końce wygięte są do dołu. Wzrost roślin zostaje wyraźnie zahamowany, a łodygi charakterystycznie przełamują się w górnej części.
Magnez - Pierwiastek o podstawowym znaczeniu dla fotosyntezy. Jest podstawowym składnikiem chlorofilu
oraz aktywuje enzymy w najważniejszych procesach metabolicznych. Niedobór tego pierwiastka powoduje rozjaśnianie, a później żółknięcie starszych liści, z tym, że nawet najmniejsze nerwy pozostają zielone.
Siarka - Jest obecna w niektórych aminokwasach, a przez to w białkach i niektórych peptydach. Szczególną
rolę odgrywa w procesach enzymatycznych u roślin. Objawy niedoboru tego pierwiastka są podobne
do objawów niedoboru azotu, ale zaczynają się od liści najmłodszych. Chloroza rozpoczyna się na krawędziach,
a potem obejmuje całą powierzchnię liści. Stają się one wyprostowane i sztywne.
Żelazo - Mikroelement odgrywający podstawową rolę w procesie fotosyntezy i oddychania. Objawami niedoboru jest chloroza najmłodszych liści, które stają się jasnożółte, a niekiedy nawet białawe.
Cynk - Niezbędny w powstawaniu substancji wzrostowych, wpływających ponadto na syntezę witamin B, C i PP oraz chlorofilu. Objawami jego niedoboru jest karłowatość roślin. Liście, zwłaszcza najmłodsze drobnieją,
są kruche i mają zdeformowane brzegi. Pojawia się na nich chloroza.
Miedź - Mikropierwiastek wchodzący w skład enzymów oksydoredukcyjnych oraz mających duże znaczenie
w transporcie elektronów podczas fotosyntezy. Objawami niedoboru jest żółknięcie, a nawet bielenie szczytów
liści, opóźnienie wzrostu i zniekształcenie kwiatostanów.
Mangan - Jeden z najważniejszych mikroelementów. Aktywuje liczne enzymy w cyklu kwasu cytrynowego
i fotosyntezie oraz redukcji azotu. Objawem niedoboru jest chloroza najmłodszych liści, siateczka nerwów
na jasnym, żółtawym tle i brunatne cętki na starszych liściach i łodygach.
Bor - Mikroelementem o wielorakim znaczeniu. Jego brak utrudnia kiełkowanie pyłku na znamieniu słupka. Ponadto wpływa na pobieranie innych pierwiastków, zwłaszcza wapnia. Objawami niedoboru są zniekształcenia blaszek, zwłaszcza najmłodszych liści, zamieranie stożków wzrostu pędów i korzeni, deformacja kwiatostanów
i opadanie owoców.